Γράφει η Όλγα Παπαλεξάνδρου στο corinthianculture.gr
Είναι κοινή παραδοχή ότι οι εμφανίσεις της Φιλαρμονικής Ορχήστρας Λουτρακίου αποτελούν πλέον σημαντικό κομμάτι του κορινθιακού πολιτισμού.
Αυτό οφείλεται κυρίως στην ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού από το οποίο αποτελείται και του αποτελέσματος που παράγει. Επίσης στην ποιότητα της δουλειάς που γίνεται και της αισθητικής την οποία διαθέτουν οι υπεύθυνοι για τη λειτουργία της, κυρίως ο αρχιμουσικός της, ο Πελοπίδας Μαυρόπουλος, του οποίου ευθύνη είναι αυτά που παρακολουθούμε κάθε χρόνο από αυτήν την ομάδα που αποτελείται από μουσικούς όλων των ηλικιών και επιπέδων μουσικών γνώσεων.
Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία τρία χρόνια, λόγω της πανδημίας, είχαμε στερηθεί τη δημόσια παρουσία της Φιλαρμονικής. Μετά την περσινή συγκλονιστική της εμφάνιση με την «Μάχη της Περαχώρας» όμως, επανήλθε φέτος τον Δεκέμβρη ολόφωτη, αστραφτερή και κυρίως μουσικά μάχιμη!
Από τις αρχές Δεκεμβρίου το Πνευματικό Κέντρο Λουτρακίου όπου στεγάζεται η Φιλαρμονική, είχε θαυμάσια στολιστεί και είχε φορέσει τα γιορτινά του για να υποδεχτεί το κοινό σε πολλές εκδηλώσεις ανοιχτές για όλους και δωρεάν. Τα διάφορα μικρότερα σχήματα που έχουν διαμορφωθεί από τους μουσικούς της ορχήστρας έδωσαν συναυλίες, έγιναν γιορτές για τα παιδιά, χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις με χαρά και πολλή μουσική. Γέμισε ζωή το Λουτράκι!
Dumbas Concert!
Όπως έχουμε ξαναγράψει, οι πρωτοχρονιάτικες συναυλιακές εμφανίσεις της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Λουτρακίου είναι ένα ετήσιο must see που χαρακτηρίζεται από καλλιτεχνική αρτιότητα, οργανωτικό επαγγελματισμό, φαντασμαγορία και τόλμη.
Τόλμη κυρίως, γιατί η Ορχήστρα εκτός της μουσικής της δεινότητας, έχει προτείνει και εισάγει στην καθημερινότητα της μικρής μας επαρχίας, μία άλλη αισθητική. Μία αισθητική που μας έρχεται από έναν άλλο αιώνα, από μία άλλη καθημερινότητα μίας άλλης πόλης μεγάλης και λαμπερής, που διέθετε κλασικούς μουσικούς που έμειναν γνωστοί στους αιώνες γράφοντας αριστουργήματα και τους οποίους συστήνει σιγά σιγά στο κοινό της Κορινθίας, όχι μέσα από κάτι άλλο, μα μέσα από το ίδιο τους το έργο. Ένα έργο με βάθος, με ποικιλία, με βαθύτατη καλλιτεχνική υπόσταση, ένα έργο καθόλου διαχωρισμένο από την Βιεννέζικη καθημερινότητα, κάτι που το κάνει ακόμα πιο προσιτό στο ευρύ κοινό.
Φέτος, η συναυλία ήταν αφιερωμένη στον Νικόλαο Δούμπα. Συγκρατήστε αυτό το όνομα γιατί θα το ακούσετε και πάλι σύντομα. Ο Νικόλαος Δούμπας ήταν επιφανής Έλληνας της Βιέννης, προσωπικός φίλος, συνεργάτης και συμπαραστάτης των Johan Strauss, Johannes Brahms και Richard Wagner, των ζωγράφων Gustav Klimt και Hans Makart αλλά και πολλών άλλων σπουδαίων προσωπικοτήτων της εποχής και υπεύθυνος για τη διάσωση 200 περίπου μουσικών χειρογράφων του Franz Schubert, τα οποία αποτέλεσαν την επίσημη έναρξη της λειτουργίας της Εθνικής βιβλιοθήκης της Αυστρίας!
Εντυπωσιαστήκατε; Που να δείτε και το ντοκυμαντέρ που ετοιμάζεται για εκείνον! Υπομονή και σε λίγο καιρό θα σας έχουμε περισσότερα!
Φέτος λοιπόν και εξαιτίας του εύρους της προσωπικότητας και των γνωριμιών του Νικόλαου Δούμπα, το πρόγραμμα περιλάμβανε, εκτός των βαλς της οικογένειας Strauss και συνθέσεις όλων των φίλων του! Johannes Brahms, Richard Wagner, Franz Schubert ακούστηκαν στην κατάμεστη αίθουσα του Αλεξάνδρειου Συνεδριακού Κέντρου.
Δύο οι ξεχωριστές στιγμές της βραδιάς.
Η πρώτη όταν η Φιλαρμονική ερμήνευσε τη σύνθεση του Wolfgang Amadeus Mozart «Rondo alla turca», σε μεταγραφή για σόλο και μπάντα του φίλου και συνεργάτη της, Σπύρου Προσωπάρη, όπου σολίστ στο ξυλόφωνο ήταν ο νικητής του διαγωνισμού «Νικόλαος Δούμπας» Κωνσταντίνος Αλεξανδρόπουλος.
Η δεύτερη και λίγο πιο «θεατρική» ήταν η Explosions Polka του Johann Strauss, στην οποία τη Φιλαρμονική συνόδευσαν δύο «τρελοί επιστήμονες», με χιούμορ και πολλές μικρές εκρήξεις.
Η τεράστια αίθουσα του Αλεξάνδρειου Συνεδριακού Κέντρου, μετατράπηκε για ακόμα μία φορά σε μία φανταστική και λαμπερή αίθουσα χορού της Βιέννης του 19ου αιώνα, ήταν όσο πολυτελής χρειάστηκε, ήταν όμορφα στολισμένη, σε Χριστουγεννιάτικο στυλ, για να υποδεχτεί τους θεατές.
Για τον παρουσιαστή της βραδιάς, τον κο Αλέξη Κωστάλα, δεν χρειάζεται να πω πολλά. Η παρουσία του, οι γνώσεις του, η απαράμιλλη αισθητική, η ευγένεια και το χιούμορ του κοσμούν τις παραστάσεις της Φιλαρμονικής και μιλούν από μόνa τους. Είναι μεγάλη τιμή για τα πολιτιστικά δρώμενα της περιοχής μας η παρουσία του.
Ήταν μια όμορφη βραδιά.
Ήταν ένας υπέροχος μήνας!
Θα κλείσω επαναλαμβάνοντας και πάλι ότι, δεν έχει σημασία αν σου αρέσει ή δεν σου αρέσει η κλασική μουσική, σημασία έχει να δίνεις χώρο στα πράγματα να συμβούν και να σε αγγίξουν. Και τότε αυτά φτάνουν μαγικά μέχρι τα βάθη της καρδιάς σου.
Όλγα Παπαλεξάνδρου
